Τα παιδιά σου δεν είναι υποστατικά σου. Είναι οι γιοί και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής.
Για τη ζωή τους είσαι το μέσο και όχι η αρχή.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, δεν μπορείς να τους επιβάλλεις τις ιδέες σου.
Είσαι το τόξο από το οποίο εκτοξεύονται σαν ολοζώντανα βέλη.
Κάνε καλέ τοξότη ώστε κάθε σαϊτα που κρατάς στα χέρια σου να σημαίνει χαρά!
Χαλίλ Γκιμπράν
***************************************************
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Απλα τελειο....έχω κι εγω το ποιημα "για τα παιδιά",το είδες?
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, πού ειναι ακριβώς;
ΑπάντησηΔιαγραφήwww.ariadni144.wordpress.com/2009/06/09
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι απο τα πιο ομορφα ποιηματα αυτα. Και ολοκληρο να το εβαζες, παντα πανεμορφο...
ΑπάντησηΔιαγραφή