26 Μαΐ 2011

ΜΥΡΩΔΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Το κίνημα των "Αγανακτισμένων" έφτασε και στη μικρή μας πόλη και όλο μεγαλώνει... Ίσως αν φωνάξουμε πολύ δυνατά να ξυπνήσουμε και όσους ακόμα ζουν και κινούνται στο μικρόκοσμό τους που θεωρούν ασφαλή... Είναι η χρυσή μας ευκαιρία, όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε το μέλλον που έφτιαξαν για μας χωρίς εμας!!

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ 1

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ 2

7 Μαΐ 2011

Pure Beauty

Τελικά τα ΜΜΕ έχουν ένα ξεχωριστό ταλέντο να μας κάνουν να ξεχνάμε ότι υπάρχουν και όμορφες εικόνες σε αυτό τον κόσμο. Αντίδοτο στην κατάθλιψη, όμορφες εικόνες και μουσικές, μια βουτιά που μπορεί ο καθένας να κάνει στον προσωπικό του παράδεισο.

Βάζω να παίζει Sarah Brightman και ξεκινώ ένα μικρό ταξίδι με το νου σε εικόνες που αιχμαλώτισα για πάντα στη μνήμη μου...



Νυχτερινή βόλτα στο Albert Dock του Liverpool. Το κρύο τσουχτερό, μικρές νιφάδες χιονιού κάνουν την εμφάνισή τους. Η πόλη παίρνει όψη μαγική!
Σε ένα μικρό καφέ με χαμηλό φωτισμό βρίσκω καταφύγιο. Ζεστή σοκολάτα με σαντιγί, οι Βeatles να παίζουν στο background, παρέες κοριτσιών μπαινοβγαίνουν φορώντας φορεματάκια καλοκαιρινά και πέδιλα (!) Τις βλέπω και διστάζω ακόμα να βγάλω το χουχουλιάρικο κασμερένιο μου κασκόλ. Μυρωδιά καφέ και γυναικείου αρώματος μπερδεύονται στην ατμόσφαιρα, ο σερβιτόρος μου φέρνει σε ένα πιατάκι κέικ και μπισκότα...




Δεν είχα την τύχη να επισκεφτώ ακόμα τη Βενετία που φήμες τη θέλουν να είναι η πιο ρομαντική πόλη του κόσμου, ωστόσο στις ταξιδιωτικές μου αναμνήσεις η πιο ρομαντική γειτονιά του κόσμου είναι η Μονμάρτρη.
Σαν να βούτηξες ξαφνικά στον κινηματογράφο έχεις την αίσθηση ότι στην επόμενη γωνία θα δεις την Αμελί να σου χαμογελά, μουσικές και χρώματα συνοδεύουν κάθε σου βήμα, μαζί με αναρίθμητους ζωγράφους που ζητούν να φτιάξουν το πορτραίτο σου. Στενά πλακόστρωτα, μικρά μαγαζιά με μπιμπελό και αντίκες κάθε είδους, όμορφα στέκια για καφέ ή παγωτό... και στην κορυφή του λόφου η επιβλητική εκκλησία της Αγίας Καρδιάς (Sacre Coeur) που αγναντεύει ολόκληρη τη γαλλική πρωτεύουσα. Magnifique!




Το πιο όμορφο πράγμα που μπορείς να ζήσεις στην Αγγλία είναι το καλοκαίρι στην εξοχή. Αρχές Ιουλίου του 2003 και η θερμοκρασία αγγίζει τους 28 βαθμούς. Κάποιοι Άγγλοι φίλοι μιλούν για "καύσωνα" κι εγώ σκέφτομαι ότι απλά δεν έχουν έρθει στην Ελλάδα τον Ιούλιο για να αλλάξουν γνώμη για το τι σημαίνει καύσωνας! Ο ζεστός καιρός απαιτεί να φύγεις από την πόλη και να κάνεις εξόρμηση στην εξοχή. Ο δρόμος μας βγάζει στην Ουαλία, περνάμε από μικρά χωριά και καταλήγουμε στο Llangollen. Σούρουπο, τα μαγαζιά έχουν κλείσει και ελάχιστοι άνθρωποι περπατούν στα στενά δρομάκια της μικρής πόλης. Ακολουθούμε τον ήχο του νερού που κυλά και φτάνουμε στο ποτάμι, μπροστά σε μια γέφυρα που είναι σίγουρο ότι μετρά εκατοντάδες χρόνια ζωής. Πέτρινα μεσαιωνικά σπίτια, κάποια από τα οποία μοιάζουν με κάστρα παραμυθιών. Φαναράκια κρεμασμένα στους εξωτερικούς τοίχους, μικροσκοπικοί κήποι με πρασινάδα και λουλούδια. Ένας μικρός παράδεισος.


Επιστροφή στη βάση... Μαγευτικά τα τοπία στο εξωτερικό αλλά μόλις 30' από το σπίτι μου βρίσκεται η απόλυτη μαγεία!!

Η Λίμνη Πλαστήρα το χειμώνα...