Πρώτη Μέρα στο Σχολείο....

Θυμάμαι ακόμα το χτυποκάρδι της πρώτης μέρας στο σχολείο... την αγωνία, τις προσδοκίες...
Θα ήταν όλα όπως τα περίμενα; Θα τα κατάφερνα όπως θα ήθελα; Θα έκανα καλούς φίλους στην τάξη;
Κι οι δάσκαλοι πώς θα ήταν;
Θυμάμαι την ώρα του αγιασμού να τους παρατηρώ προσπαθώντας να καταλάβω αν ήταν αυστηροί ή όχι, αν θα είχαμε μαζί τους στιγμές χαλαρές και ευχάριστες ή αν θα ήμασταν χωμένοι σε βιβλία και ασκήσεις χωρίς ανάσα...

Σήμερα το πρωί, στην απέναντι "όχθη" πλέον ως εκπαιδευτικός, παρατηρούσα τους μικρούς μας μαθητές όπως είχαν παραταχθεί στις σειρές τους ανά τάξη. Τα μεγαλύτερα με τον "αέρα" και την αυτοπεποίθηση του τελειόφοιτου έκαναν αστεία μεταξύ τους, τα πρωτάκια ντροπαλά και αμήχανα -μερικά κρατώντας ακόμα από το χέρι τις μανούλες τους, άλλα πιο μεγάλα μοίραζαν χαμόγελα στους δασκάλους της περσινής χρονιάς, άλλα νυσταγμένα κοίταζαν το ρολόι τους, άλλα είχαν πιάσει ψιλή κουβέντα προσέχοντας να μην τα βλέπουν, άλλα περιεργάζονταν προσεχτικά την παράταξη των δασκάλων δίπλα στον παπά και το τελετουργικό του με το σταυρό και το βασιλικό στο γυάλινο μπόλ, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στους συμμαθητές τους μη και δεν κάνουν το σταυρό τους στη στιγμή που πρέπει...
Σίγουρα, σκέφτηκα, πολλά από αυτά τα παιδάκια θα έχουν ακούσει για την έλλειψη βιβλίων, για σχολεία που έκλεισαν, για όσα ακούγεται ότι θα κλείσουν (ανάμεσα σε αυτά και το δικό τους...), για χρήματα που δεν υπάρχουν, για δυσκολίες και προβλήματα.. που τελειωμό δεν έχουν. 
Κάποια προσωπάκια ήταν συννεφιασμένα και αναρωτήθηκα αν ήταν γι'αυτο το λόγο, αν ήδη εμείς οι μεγάλοι τα έχουμε φορτώσει με τις αγωνίες και τις έγνοιες μας. Αν άθελα μας τους στερούμε κομμάτι από την αθωότητα της ηλικίας τους που, ο,τι και να συμβαίνει, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να ακουμπήσει.
"Καλή χρονιά και καλή πρόοδο!" ευχήθηκε η νέα διευθύντρια και τα μαθητούδια μας ξεχύθηκαν στην αυλή με γέλια και φωνές, κάποια ήδη με μια μπάλα στο χέρι έτοιμα για παιχνίδι, σκορπώντας την προηγούμενη απαισιόδοξη σκέψη μου.
Αν υπάρχει ελπίδα μέσα σε όλα αυτά που ζούμε, είναι αυτά τα παιδιά!
Μια ηλιαχτίδα μέσα στη μαυρίλα των ημερών μας η χαρά, το γέλιο και ο ενθουσιασμός τους.

Καλή μας σχολική χρονιά!!

ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΕΥΡΩ!!! ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΕΜ (ΤΟΠΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ)

Ο Χρήστος Παπαϊωάννου παρακολουθεί τις συναλλαγές του µε ΤΕΜ στον φορητό του υπολογιστή. Είναι ένα από τα 200 µέλη του Δικτύου ανταλλαγής στη Μαγνησία που χρησιµοποιούν µια εναλλακτική µονάδα αντί του ευρώ.
Δεν αλλάζει χέρια. Δεν τυπώνεται σε χάρτινη µορφή ούτε κόβεται σε νόµισµα. Οι κάτοχοί της όµως τη χρησιµοποιούν ως µέσο για να αγοράσουν και να πουλήσουν. Από το περασµένο καλοκαίρι, στις γειτονιές του Βόλου, οι συναλλαγές δεν γίνονται αποκλειστικά µε ευρώ. Η οικονοµική κρίση και η έλλειψη ρευστότητας γέννησαν ένα δίκτυο ανταλλαγών και µια νέα µονάδα: την ΤΕΜ.
Ονοµάζεται Τοπική Εναλλακτική Μονάδα και, σύµφωνα µε τους δηµιουργούς της, έχει θεωρητικά ίση αξία µε το ευρώ, αλλά όχι την ίδια δύναµη κατανάλωσης έξω από το Δίκτυο. «Δεν είναι νόµισµα ούτε υπάρχει ανταγωνιστικά στο ευρώ. Είναι µια µονάδα που αντιπροσωπεύει την αξία των ανταλλαγών που κάνουµε µεταξύ µας», λέει ο κοινωνιολόγος Γιάννης Γρηγορίου, ένα από τα πρώτα µέλη του Δικτύου.
Η ΤΕΜ χρησιµοποιείται στη Μαγνησία, στο Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης που ξεκίνησε τον περασµένο Ιούνιο.


Από µια παρέα φίλων το Δίκτυο µεγάλωσε και έφτασε τα 50 µέλη µέσα σε έναν µήνα και σήµερα φτάνει τα 200. Για να συµµετάσχει κάποιος, απαιτείται φωτοτυπία της αστυνοµικής ταυτότητας. Με την εγγραφή, το Δίκτυο του δίνει πίστωση 300 ΤΕΜ (χωρίς την επιβάρυνση τόκου), τις οποίες µπορεί να ξοδέψει στις υπηρεσίες ή τα προϊόντα που προσφέρουν τα υπόλοιπα µέλη. Ο λογαριασµός του καθενός και οι συναλλαγές καταγράφονται σε ηλεκτρονική βάση δεδοµένων. Στην ίδια ιστοσελίδα τα µέλη καταχωρίζουν αγγελίες για προσφορά υπηρεσιών και προϊόντων. Όποιος δεν έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο εξυπηρετείται µε κουπόνια (εντολές πληρωµής).
Μεταξύ των µελών υπάρχουν αγρότες, υδραυλικοί, δικηγόροι, λογιστές, ηλεκτρολόγοι, ένας καρδιολόγος, µια οµοιοπαθητικός και ένας ιδιοκτήτης καταστήµατος οπτικών. Όπως εξηγεί ο κ. Γρηγορίου, τα καταστήµατα ή οι επιχειρηµατίες ζητούν από µέλη του Δικτύου ένα µέρος της τιµής σε ευρώ και το υπόλοιπο σε ΤΕΜ, καθώς έχουν να καλύψουν το κόστος παραγωγής, τον ΦΠΑ και την προµήθεια σε ευρώ. «Για παράδειγµα, στο µαγαζί µε τα οπτικά, για έναν σκελετό γυαλιών αξίας 100 ευρώ ο ιδιοκτήτης θα ζητήσει από τον πελάτη 70 ευρώ και 30 ΤΕΜ. Σαν να του κάνει έκπτωση. Έπειτα θα κόψει απόδειξη για 70 ευρώ», λέει ο κ. Γρηγορίου.

Η ΤΕΜ µπορεί, σύµφωνα µε τους κατόχους της, να αναστήσει την τοπική αγορά. Όπως λένε, εξοικονοµούν ευρώ που έπειτα τα διαθέτουν εκτός Δικτύου. Παράλληλα δίνουν αγοραστική δύναµη σε ανέργους. Ο Θοδωρής Μαυρίδης είναι ένας από αυτούς. Πενήντα τριών ετών, ηλεκτρολόγος, χωρίς δουλειά εδώ και οκτώ µήνες. Έλαβε τις πρώτες του ΤΕΜ κάνοντας µια ηλεκτρολογική εργασία και σχεδιάζει να τις ξοδέψει στην αγορά αγροτικών προϊόντων. «Αισθάνομαι ελεύθερος. Δεν µε δεσμεύει το ευρώ», λέει.
Για τον βελονιστή Ευριπίδη Σιούρα η ΤΕΜ είναι µια µονάδα ανταλλαγής, «όχι µέσο δύναµης όπως τα κλασικά νοµίσµατα». Στόχος της Μαιρίτας Χούπη, µέλους του Δικτύου, είναι να γίνονται όσο το δυνατόν περισσότερες συναλλαγές µε ΤΕΜ. Με το µεγαλύτερο µέρος της σύνταξής της καλύπτει σήµερα παλιότερά της δάνεια. Συγκέντρωσε τις δικές της ΤΕΜ βοηθώντας µια γυναίκα µε αναπηρία. «Φτωχός δεν είναι όποιος δεν έχει χρήµατα, αλλά όποιος δεν έχει να προσφέρει κάτι. Αυτή είναι η φιλοσοφία µας», λέει.

Η ΤΕΜ χρησιµοποιείται µόνο στο Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Καλύπτει ανάγκες, όχι την επιβίωση
Ακόµα κι αν φτάνει σήµερα τα 200 µέλη, το Δίκτυο βρίσκεται σε εµβρυϊκό στάδιο. Μπορεί να καλύψει κάποιες ανάγκες, αλλά όχι και να εξασφαλίσει την επιβίωση. Το ενοίκιο, οι λογαριασµοί, η τροφή και η βενζίνη αγοράζονται και πωλούνται σε ευρώ, όχι σε εναλλακτικές µονάδες. Κάποια µέλη του Δικτύου δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν ΤΕΜ, αφού τα δικά τους επαγγέλµατα δεν έχουν µεγάλη ζήτηση. ο κ. Γρηγορίου, ως κοινωνιολόγος, αντιµετωπίζει αυτό το πρόβληµα. Γι’ αυτό ενισχύει τον ηλεκτρονικό λογαριασµό του σε ΤΕΜ συµµετέχοντας σε χειρωνακτικές εργασίες, επισκευές ή βαψίµατα.

Εκδίδουν και τοπικά νοµίσµατα µε σταθερή ισοτιµία µε το ευρώ

Δίκτυα σαν κι αυτό λειτουργούν εδώ και χρόνια στο εξωτερικό. Στη Γερµανία έχουν προχωρήσει ένα βήµα παραπέρα και εκδίδουν τοπικά νοµίσµατα. Ένα από τα πιο επιτυχηµένα εσωτερικά νοµίσµατα είναι το chiemgauer στη Βαυαρία µε σταθερή ισοτιµία ένα προς ένα µε το ευρώ. Εµπνευστής του είναι ένας καθηγητής λυκείου, ο Κρίστιαν Γκέλερι. Το chiemgauer δηµιουργήθηκε το 2003 και σήµερα χρησιµοποιείται ως µέσο συναλλαγής µεταξύ 3.000 ατόµων και 600 επιχειρήσεων. Τυπώνεται σε νοµίσµατα των 2, 5, 10, 20 και 50. Φέρουν ταινία ασφαλείας, υδατογράφηµα και ιριδίζουσα λωρίδα για να µην είναι εύκολη η αντιγραφή τους. Μπορεί κανείς να τα ανταλλάξει µε ευρώ σε 50 διαφορετικά σηµεία, µε προµήθεια 3% που καταλήγει ως δωρεά σε κάποια µη κυβερνητική οργάνωση. Όπως µας λέει ο κ. Γκέλερι, οι πολίτες φορολογούνται για το εισόδηµά τους στο παράλληλο νόµισµα. Αν και µόνο η κεντρική τράπεζα έχει δικαίωµα να εκδίδει νόµισµα, ο γερµανός δάσκαλος λέει ότι οι αρχές της χώρας «ανέχονται το chiemgauer επειδή κυκλοφορεί σε µια περιορισµένη γεωγραφικά περιοχή και καλύπτει ένα µικρό µέρος των συναλλαγών. Θα το εκδίδαµε ακόµα κι αν δεν είχε µπει η χώρα µας στο ευρώ. Για εµάς είναι ένα εργαλείο στήριξης της τοπικής αγοράς. Είναι µέσο ανάπτυξης. Στόχος µας παραµένει το 50% των τοπικών συναλλαγών να γίνεται µε το δικό µας νόµισµα».

Οι υποστηρικτές του chiemgauer αναφέρουν ότι από την εµφάνισή του έχει ενισχυθεί η τοπική οικονοµία. Τα καταστήµατα προτιµούν πλέον παραγωγούς της περιοχής και ο κ. Γκέλερι εκτιµά ότι στο µέλλον θα πέσουν και οι τιµές τους σε σχέση µε τα εισαγόµενα αγαθά αφού θα αυξηθεί η ζήτησή τους.

Κοινωνίες σε απομόνωση

Ο Γκέρχαρντ Ρεσλ, καθηγητής Οικονοµικών στο Πανεπιστήµιο του Ρέγκενσµπουργκ, έχει µελετήσει τα δεκάδες τοπικά νοµίσµατα που κυκλοφορούν στη Γερµανία. Όπως γράφει σε µια ανάλυσή του, «συστήµατα σαν κι αυτά οδηγούν τις τοπικές κοινωνίες σε αποµόνωση. Εµποδίζουν το εµπόριο µε άλλες περιοχές, που είναι βασικό κοµµάτι για την ανάπτυξη της τοπικής οικονοµίας».

Από τα πιο επιτυχηµένα εσωτερικά νοµίσµατα είναι το chiemgauer στη Βαυαρία, το οποίο έχει ισοτιµία ένα προς ένα µε το ευρώ.

«Αγκάθι» η φορολογική νοµιµότητα των συναλλαγών

Αντίστοιχες πρωτοβουλίες για τη δηµιουργία µονάδων ανταλλαγής ή νοµισµάτων που κυκλοφορούν παράλληλα µε το εθνικό εγείρουν συχνά ερωτήµατα για τη φορολογική τους νοµιµότητα. Στη Μαγνησία κόβονται αποδείξεις για τις συναλλαγές σε ευρώ, όχι για όσες γίνονται σε ΤΕΜ.

Οι φορολογικές αρχές της Αυστραλίας εξέτασαν αντίστοιχα δίκτυα στη χώρα τους το 1991 και έκριναν ότι για φιλικές συναλλαγές που δεν αφορούν επαγγελµατικές δραστηριότητες δεν τίθεται ζήτηµα φορολόγησης. Ωστόσο, όταν κάποιος προσφέρει υπηρεσίες ή προϊόντα µέσα από την επιχείρησή του, είναι ελεγχόµενος φορολογικά.

Σύµφωνα µε έναν από τους όρους συµµετοχής στο ∆ίκτυο της Μαγνησίας, «τα µέλη έχουν την αποκλειστική ευθύνη σχετικά µε τις πιθανές υποχρεώσεις τους προς την Εφορία που προκύπτουν από τις συναλλαγές που πραγµατοποιούν µε άλλα µέλη του δικτύου».

Και σε άλλες πόλεις. Ήδη πολίτες από την Αθήνα, την Κατερίνη και τη Λαµία έχουν προσεγγίσει το ∆ίκτυο στον Βόλο και σκέφτονται να ξεκινήσουν κάτι αντίστοιχο στα δικά τους µέρη.

«Μας ενδιαφέρει να δώσουµε πρακτικές λύσεις στην οικονοµική κρίση», λέει ο κ. Γρηγορίου. «∆εν θέλουµε ούτε να προκαλέσουµε ούτε να εντυπωσιάσουµε. Ακόµα είµαστε στην αρχή της προσπάθειας.

Η ιδέα µας βασίζεται στην ανταλλακτική οικονοµία όπως τη ζήσαµε στα χωριά. ∆εν είναι τίποτα περισσότερο».
Η ανταλλακτική οικονοµία φαίνεται πως κερδίζει φίλους και εκτός Μαγνησίας, καθώς το σκέφτονται και στην Αθήνα.



Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΤΕΜ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ:http://www.tem-magnisia.gr/index.php

Summer's here..!

"Τα άνθη της φλαμουριάς ποτέ δεν μύριζαν τόσο έντονα όσο φέτος..!"

"Να κι ένα σχόλιο που δεν έχει σχέση με μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, περικοπές και χαμένες θέσεις εργασίας!" σκέφτηκα και κοίταξα τις ολάνθιστες φλαμουριές στον πεζόδρομο - ίσως και να μην τις είχα προσέξει ποτέ πριν - και αντιλήφθηκα ότι όντως η μυρωδιά σχεδόν σε ζαλίζει, σε λιγώνει σαν γλυκό του κουταλιού...

Οι πρώτες πολύ ζεστές μέρες του καλοκαιριού έκαναν την εμφάνισή τους και το μεσημέρι η πόλη αδειάζει από κόσμο.
Κάτω από τη σκιά μιας φλαμουριάς κρύο τσάι με πολλά παγάκια, μυαλό άδειο από σκέψεις και λίγη μουσική παρακαλώ..!





Μια στοίβα μυθιστορήματα που περιμένουν να διαβαστούν, οι τελευταίες κούτες με χειμωνιάτικα που περιμένουν (πολύ υπομονετικά...) να βρουν μια θέση στο πατάρι, σχέδια για εξόρμηση σε κάποια παραλία, διάθεση πιο αισιόδοξη από κάθε άλλη εποχή του χρόνου...

Summer's here!!

ΜΥΡΩΔΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Το κίνημα των "Αγανακτισμένων" έφτασε και στη μικρή μας πόλη και όλο μεγαλώνει... Ίσως αν φωνάξουμε πολύ δυνατά να ξυπνήσουμε και όσους ακόμα ζουν και κινούνται στο μικρόκοσμό τους που θεωρούν ασφαλή... Είναι η χρυσή μας ευκαιρία, όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε το μέλλον που έφτιαξαν για μας χωρίς εμας!!

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ 1

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ 2

Pure Beauty

Τελικά τα ΜΜΕ έχουν ένα ξεχωριστό ταλέντο να μας κάνουν να ξεχνάμε ότι υπάρχουν και όμορφες εικόνες σε αυτό τον κόσμο. Αντίδοτο στην κατάθλιψη, όμορφες εικόνες και μουσικές, μια βουτιά που μπορεί ο καθένας να κάνει στον προσωπικό του παράδεισο.

Βάζω να παίζει Sarah Brightman και ξεκινώ ένα μικρό ταξίδι με το νου σε εικόνες που αιχμαλώτισα για πάντα στη μνήμη μου...



Νυχτερινή βόλτα στο Albert Dock του Liverpool. Το κρύο τσουχτερό, μικρές νιφάδες χιονιού κάνουν την εμφάνισή τους. Η πόλη παίρνει όψη μαγική!
Σε ένα μικρό καφέ με χαμηλό φωτισμό βρίσκω καταφύγιο. Ζεστή σοκολάτα με σαντιγί, οι Βeatles να παίζουν στο background, παρέες κοριτσιών μπαινοβγαίνουν φορώντας φορεματάκια καλοκαιρινά και πέδιλα (!) Τις βλέπω και διστάζω ακόμα να βγάλω το χουχουλιάρικο κασμερένιο μου κασκόλ. Μυρωδιά καφέ και γυναικείου αρώματος μπερδεύονται στην ατμόσφαιρα, ο σερβιτόρος μου φέρνει σε ένα πιατάκι κέικ και μπισκότα...

Δεν είχα την τύχη να επισκεφτώ ακόμα τη Βενετία που φήμες τη θέλουν να είναι η πιο ρομαντική πόλη του κόσμου, ωστόσο στις ταξιδιωτικές μου αναμνήσεις η πιο ρομαντική γειτονιά του κόσμου είναι η Μονμάρτρη.
Σαν να βούτηξες ξαφνικά στον κινηματογράφο έχεις την αίσθηση ότι στην επόμενη γωνία θα δεις την Αμελί να σου χαμογελά, μουσικές και χρώματα συνοδεύουν κάθε σου βήμα, μαζί με αναρίθμητους ζωγράφους που ζητούν να φτιάξουν το πορτραίτο σου. Στενά πλακόστρωτα, μικρά μαγαζιά με μπιμπελό και αντίκες κάθε είδους, όμορφα στέκια για καφέ ή παγωτό... και στην κορυφή του λόφου η επιβλητική εκκλησία της Αγίας Καρδιάς (Sacre Coeur) που αγναντεύει ολόκληρη τη γαλλική πρωτεύουσα. Magnifique!

Το πιο όμορφο πράγμα που μπορείς να ζήσεις στην Αγγλία είναι το καλοκαίρι στην εξοχή. Αρχές Ιουλίου του 2003 και η θερμοκρασία αγγίζει τους 28 βαθμούς. Κάποιοι Άγγλοι φίλοι μιλούν για "καύσωνα" κι εγώ σκέφτομαι ότι απλά δεν έχουν έρθει στην Ελλάδα τον Ιούλιο για να αλλάξουν γνώμη για το τι σημαίνει καύσωνας! Ο ζεστός καιρός απαιτεί να φύγεις από την πόλη και να κάνεις εξόρμηση στην εξοχή. Ο δρόμος μας βγάζει στην Ουαλία, περνάμε από μικρά χωριά και καταλήγουμε στο Llangollen. Σούρουπο, τα μαγαζιά έχουν κλείσει και ελάχιστοι άνθρωποι περπατούν στα στενά δρομάκια της μικρής πόλης. Ακολουθούμε τον ήχο του νερού που κυλά και φτάνουμε στο ποτάμι, μπροστά σε μια γέφυρα που είναι σίγουρο ότι μετρά εκατοντάδες χρόνια ζωής. Πέτρινα μεσαιωνικά σπίτια, κάποια από τα οποία μοιάζουν με κάστρα παραμυθιών. Φαναράκια κρεμασμένα στους εξωτερικούς τοίχους, μικροσκοπικοί κήποι με πρασινάδα και λουλούδια. Ένας μικρός παράδεισος.

Επιστροφή στη βάση... Μαγευτικά τα τοπία στο εξωτερικό αλλά μόλις 30' από το σπίτι μου βρίσκεται η απόλυτη μαγεία!!

Η Λίμνη Πλαστήρα το χειμώνα...

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΦΕΤΙΝΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Ελαφονήσι, Αύγουστος 2010

Γλυκός Αύγουστος...

Με ζέστη μπήκε ο φετινός Αύγουστος, η πόλη συνεχίζει να αδειάζει καθημερινά, κι εγώ μετράω αντίστροφα για τις δικές μας οικογενειακές διακοπές στην ξελογιάστρα Κρήτη.
Οι πολύ απαισιόδοξοι γύρω μου μιλούν για το τελευταίο ξέγνοιαστο καλοκαίρι που θα έχουμε ως Έλληνες, τα δε κανάλια και εφημερίδες άλλαξαν ρότα και τώρα μιλούν για επερχόμενη ανάκαμψη στα οικονομικά της χώρας από Σεπτέμβρη... Ε, βέβαια, έρχονται και εκλογές όπου να 'ναι...
Μπουχτίζω, κλείνω την τηλεόραση, πετώ στα σκουπίδια τις τελευταίες εφημερίδες που περιφέρονται στο σπίτι και αρχίζω σιγά σιγά να ξεδιαλέγω τα ρούχα που θα φοράμε στις βόλτες μας στα πλακόστρωτα του Ηρακλείου.
Η Αθηνά με ρωτάει πόσο μεγάλο θα είναι το καράβι που θα μας πάει στην Κρήτη και ψάχνει να βρει με φούρια τα καινούργια της μπρατσάκια με το Γουίνι.
Η Έλλη απολαμβάνει μια φέτα καρπούζι πάνω στον καναπέ αλλά σίγουρα θα προτιμούσε να ηταν καθισμένη με γυμνά ποδαράκια πάνω σε μια αμμουδιά.
Τι γλυκός μήνας ο Αύγουστος..! Φέρνει τόσο κοντά την προοπτική της χαλάρωσης και της ανεμελιάς!
Οι κακές σκέψεις αραιώνουν τις επισκέψεις τους, τον Αύγουστο αφήνεις λιγάκι το ρολόι στην άκρη, ανασυντάσσεσαι, κάνεις σχέδια για το χειμώνα.
Γράφω εδώ και ένας ραδιοφωνικός σταθμός κάνει αφιέρωμα στον Αύγουστο, ο Παπάζογλου με ταξιδεύει σε κάτι βραδιές στη φοιτητική κατασκήνωση στο Ποσείδι της Χαλκιδικής, με το αναπανάληπτο ηλιβασίλεμα, τις μαυροδάφνες, την κιθάρα και την καλή παρέα...



Αύγουστος... Γλυκός Αύγουστος με μαγική κατακόκκινη πανσέληνο...
Αύγουστος των παιδικών μου χρόνων στην αυλή της γιαγιάς μου με τη μεθυστική μυρωδιά του γιασεμιού, το δροσερό αεράκι που κουβαλούσε αρμύρα από τη θάλασσα δυο δρόμους πιο κάτω... Αύγουστος στα Χανιά, στην παραμυθένια παλιά πόλη με τα χρώματα, τις μουσικές, τις μικρές εκπλήξεις να παραμονεύουν σε κάθε δρομάκι. Αύγουστος στο Ελαφονήσι, με τη θάλασσα νερό να την πιείς στο ποτήρι να ξεδιψάσεις από τον καυτό ήλιο.



Αύγουστος στις Κυκλάδες, γεύση από λιαστή ντομάτα και γλυκό κρασί Σαντορίνης, λευκό-μπλε στη Νάουσα της Πάρου, μελτεμάκι στην Αγία Άννα της Νάξου, ατέλειωτες βόλτες στη Χώρα της Άνδρου...



Τελευταίες μέρες του Αυγούστου, παραμονές εξεταστικής στη Θεσσαλονίκη, ανάμεσα σε βιβλία, σημειώσεις και καφέ, ανοιχτές ακόμα βαλίτσες από ταξίδια, φωτογραφίες από χαμογελαστά πρόσωπα και νησιά στις διακοπές που μολις πέρασαν, βόλτες στο Λευκό Πύργο αποχαιρετώντας το καλοκαίρι με μια μικρή μελαγχολία, τελευταίες συναυλίες σε ανοιχτό χώρο...



Αύγουστος των πιο γλυκών και αγαπημένων αναμνήσεων..!



Ραντεβού το Σεπτέμβρη!!