29 Ιουν 2009

ΑΣ ΕΡΘΟΥΜΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ...

Προσπαθήστε να βρίσκετε χρόνο να επικοινωνείτε με τη φύση.

Αν έχετε κήπο ή βεράντα με φυτά, ασχοληθείτε με τη φροντίδα τους.

Αυτή η απλή χειρονακτική εργασία μας φέρνει πιο κοντά στη φύση και μας θυμίζει τους ρυθμούς της που εναλλάσσονται ανάλογα με την εποχή.

Κάντε μια βόλτα στην εξοχή ή στο κοντινότερο πάρκο, παρατηρήστε τα δέντρα και τα λουλούδια, απολαύστε τις γλυκιές μυρωδιές, ακούστε το κελάηδισμα των πουλιών...

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΧΑΛΑΡΩΝΟΥΜΕ...

Για να χαλαρώσετε και να αφησετε το μυαλό σας ελεύθερο να δεχτεί τα δώρα του Σύμπαντος σκεφτείτε πως είστε ξαπλωμένοι στην ακρογιαλιά και οτι τα κύματα χαϊδεύουν τα πόδια σας...

Ακολουθείστε τον αέναο ρυθμό τους.

Αφεθείτε στην αγκαλιά τους και στο υπέροχο λίκνισμα του υγρού αυτού στοιχείου...


27 Ιουν 2009

ΝΑ ΓΕΛΑΣ ΚΙ ΕΓΩ ΘΑ Σ'ΤΟ ΠΩ...

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΠΙΠΕΔΟ..!

Στροφή… στην ποιότητα αποφάσισαν να κάνουν οι υπεύθυνοι του μετρό του Λονδίνου. Έτσι, στη θέση των ψυχρών ανακοινώσεων που κοσμούσαν έως τώρα τα βαγόνια των συρμών, θα τοποθετηθούν λόγια μεγάλων στοχαστών, όπως του Gandhi, του Einstein, του Jean Paul Sartre και άλλων.
Ο βραβευμένος με «Τurner» καλλιτέχνης, Jeremy Deller, έχει συγκεντρώσει έναν κατάλογο με σοφά λόγια για τον υπόγειο σιδηρόδρομο. Η πρωτοβουλία στοχεύει να μετατρέψει τις μετακινήσεις των επιβατών στη βρετανική πρωτεύουσα πιο ενδιαφέρουσες και ευχάριστες.Ήδη υπάρχουν τα λεγόμενα «Ποιήματα» στο μετρό, που ξεκίνησαν το 1986, και περιλαμβάνουν στίχους γραμμένους στο χώρο των διαφημίσεων στο εσωτερικό των βαγονιών.Το μετρό του Λονδίνου, πάντως, διαθέτει μακρά παράδοση στην προώθηση της τέχνης. Νωρίτερα φέτος διανέμονταν δωρεάν μυθιστορήματα στους επιβάτες, στην είσοδο πέντε σταθμών του υπογείου.

(από το zougla.gr)

25 Ιουν 2009

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ..

Τα παιδιά σου δεν είναι υποστατικά σου. Είναι οι γιοί και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής.
Για τη ζωή τους είσαι το μέσο και όχι η αρχή.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, δεν μπορείς να τους επιβάλλεις τις ιδέες σου.
Είσαι το τόξο από το οποίο εκτοξεύονται σαν ολοζώντανα βέλη.
Κάνε καλέ τοξότη ώστε κάθε σαϊτα που κρατάς στα χέρια σου να σημαίνει χαρά!

Χαλίλ Γκιμπράν

***************************************************

ΣΚΕΨΕΙΣ..


Είναι μαύρα και μπερδεμένα στο μυαλό μου τα πράγματα...
Είπα πράγματα που δεν έπρεπε, ένιωσα πράγματα που δεν έπρεπε, έδωσα έκταση σε πράγματα που έπρεπε να μείνουν μικρά και ασήμαντα.
Εδώ μέσα όμως υποσχέθηκα να τοποθετώ μόνο θετικές σκέψεις, δεν υπάρχει χώρος για γκρίνιες και απαισιοδοξία. Θέλω αυτό το blog να είναι ενα λιμανάκι ήρεμο και απάνεμο για μένα και για όποιον βρεθεί εδώ.
Γι'αυτό λοιπόν με λόγια και εικόνες θα φτιάξω μια άλλη πραγματικότητα, κι ό,τι ανεπιθύμητο να μείνει απέξω.



Είναι δειλινό και περπατώ στις όχθες του Galway Bay...
Λίγα μέτρα πιο πέρα μέσα στο νερό γλιστρούν νωχελικά οι κύκνοι, ο ένας ακολουθώντας τον άλλον...
Στο βάθος τα πολύχρωμα σπίτια της πόλης του Galway δημιουργούν μια αίσθηση παραμυθιού. Νομίζεις οτι ανά πάσα στιγμή κάποια πόρτα θα ανοίξει και ένας ήρωας παραμυθιού θα βγει και θα περπατήσει στο πλακόστρωτο...




Νιώθω απέραντη γαλήνη, ευγνωμοσύνη που είμαι ζωντάνη και είμαι εκεί. Τίποτα δεν μπορεί να με αναστατώσει αυτή τη στιγμή. Κουβεντιάζω με τους κύκνους, ακολουθώ την παράξενη βόλτα τους μέσα και έξω από το νερό.
Ένας πλανόδιος μουσικός περνά και παίζει στη φλογέρα του όμορφες ιρλανδικές μελωδίες.
Νομίζω οτι θέλω να σηκωθώ και να χορέψω στο ρυθμό, να λικνιστώ σαν κέλτικη νεράιδα. Είναι ανάλαφρες οι νότες. Πετούν ψηλά στον αέρα και φτάνουν ως τον ουρανό.
Δε σκέφτομαι τίποτα άλλο, το μυαλό μου ακουμπά στις νότες από το φλάουτο. Έφυγαν τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει". Έφυγε το άγχος να πάνε ολα καλά. Όλα είναι καλά τώρα!
Ένα δροσερό αεράκι με χαϊδεύει στο πρόσωπο. Μυρίζει αλμύρα του Ατλαντικού.
Μπορώ να καθήσω σ'αυτή την όχθη για πάντα.











24 Ιουν 2009

ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΕΛΩΔΙΑ ΓΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ...

A gentle breeze from Hushabye Mountain softly blows over lullaby bay

It fills the sails of boats that are waiting, waiting to sail your worries away.

It isn't far to Hushabye Mountain and your boat waits down by the key

The winds of night so softly are sighing,

soon they will fly your troubles to sea.

So close your eyes on Hushabye Mountain,

wave good-bye to cares of the day

And watch your boat from Hushabye Mountain sail far away from lullaby bay.

www.youtube.com/watch?v=Sn6Tol70BjU

****************************************************************

18 Ιουν 2009

ΛΙΓΟΙ ΚΟΚΚΟΙ ΚΑΦΕ...

Μία νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη.

Δεν ήξερε πώς να φτιάξει τα πράγματα και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει.

Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.

Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά.

Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.

Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο αυγά, και στο τελευταίο κόκκους καφέ….

Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη. Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα μάτια της κουζίνας.

Έβγαλε τα καρότα έξω απ/το νερό και τα έβαλε σ’ένα μπωλ, τα αυγά τα έβαλε σ’ένα άλλο και τον καφέ σε ένα φλιτζάνι.

Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε: ‘πες μου τι βλέπεις’….

‘Καρότα, αυγά και καφέ’, της απάντησε η κόρη.

Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.

Μετά της ζήτησε να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό.

Τέλος, της ζήτησε να πιει μια γουλιά απ/τον καφέ.

Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. Μετά η κόρη ρώτησε: ‘τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;’.

Η μητέρα της, της εξήγησε ότι το καθένα απ/αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό.

Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά..

Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο. Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε.

Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νερό, άλλαξαν το νερό.

‘Ποιο απ/αυτά είσαι εσύ;’ ρώτησε την κόρη της.

‘Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι;’ Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;’

Σκέψου το λίγο: Τι απ/αυτά είσαι εσύ;

Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου;

Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες ‘υγρό’ πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα, με σκληρό πνεύμα και σκληρή καρδιά;

Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου.

Όταν δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο; Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκό, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο.

Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα.

Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους.

(από την ηλεκτρονική εφημερίδα "Επίκαιρο")

Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΩΝ ΒΑΤΡΑΧΩΝ - ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ

Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων. Στόχος, να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου. Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν. Ο αγώνας άρχισε.
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν : "Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..."
Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους.
Ο κόσμος συνέχιζε:"Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..."
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει.
Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή.Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή. Τότε συνειδητοποίησε ότι... ήταν κουφός!!!
----------------

Ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδιάς σας.Πάντοτε να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την δύναμη της φράσης: "Σκέψου θετικά!". ΘΕΤΙΚΑ!

Συμπέρασμα:Πάντα να κάνεις τον κουφό /-ή απέναντι σε όσους σου λένε ότι δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου ή να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑΣ ΚΟΥΦΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ!

***************************************************

9 Ιουν 2009

ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΣΥΡΟΣ...





























ΣΤΙΓΜΕΣ...







ΟΙ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ο συμβολισμός για να προσελκύσουμε αυτό που επιθυμούμε εφαρμόζεται και στο φενγκ σούι. Όλες οι αρχές αυτής της πρακτικής βασίζονατι στη θεωρία που λέει οτι τα όμοια έλκονται. Γι'αυτο, για παράδειγμα, αν θέλετε να προσελκύσετε ταξίδια και περιπέτεια στη ζωή σας, κρεμάστε φωτογραφίες ή αντικείμενα από άλλους τόπους σε κάποιο σημέιο του σπιτιού.

Για να καταλάβετε οτι βρίσκεστε στο σωστό δρόμο, αρκεί να ακούσετε το συναίσθημα που υπερτερεί. Όταν σκέφτεστε αυτό που επιθυμείτε και πιστεύετε οτι θα πραγματοποιηθεί νιώθετε υπέροχα. Αν όμως αφήσετε να υπερισχύσει το συναίσθημα της απουσίας αυτού που επιθυμείτε τότε νιώθετε άσχημα.
Είναι θέμα επιλογής!


*******************************************************************

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ...

“Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές του στη φιλοσοφική σχολή, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα. Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να μιλήσει, γέμισε ένα βάζο του γλυκού με μπαλάκια του τέννις. Όταν πλέον δε χωρούσε άλλα, τους κοίταξε και τους ρώτησε αν το βάζο ήταν γεμάτο. Απάντησαν, ναί.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, κουνώντας το για να πάνε στα κενά που άφηναν τα μπαλάκια του τέννις. Όταν δε χωρούσε άλλα, τους κοίταξε και τους ρώτησε αν το βάζο ήταν γεμάτο. Με κάποια αμηχανία, απάντησαν, ναι!
Στη συνέχεια, ο καθηγητής πήρε άμμο και άρχισε να γεμίζει τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και τα μπαλάκια του τέννις. Όταν δε χωρούσε άλλη άμμος, τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε. Απάντησαν όλοι μαζί, ναι!
Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πηρε κάτω απο το γραφείο του δύο κούπες με καφέ και τις άδειασε μέσα στο βάζο. Οι φοιτητές του κοιτούσαν απορημένοι και γελούσαν.
Ο καθηγητής άρχισε να τους λέει :
“Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.Οι μπάλες του τέννις αντιπροσωπεύουν τα πλέον μεγάλα και σημαντικά πράγματα στη ζωή όπως η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες. Πράγματα που ακόμα κι αν όλα τα άλλα χαθούν, αυτά είναι ικανά να γεμίσουν τη ζωή σας.
Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως η δουλειά σας, ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι.
Η άμμος αντιπροσωπεύει άλλα μικρότερα πράγματα.
Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τέννις.Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας! Αν ξοδεψετε την ώρα και την ενέργειά σας με μικρά πράγματα δεν θα έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και πιο σημαντικά για σας πράγματα.Φροντίστε πρώτα τα μπαλάκια του τέννις και τα χαλίκια. Τα υπόλοιπα είναι άμμος.”
Ένας φοιτητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε τι αντιπροσωπεύει ο καφές.
Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε:
“Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη κι αν είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο!”

***************************************************************

8 Ιουν 2009

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...

Πήρε το απολυτήριό της σε ηλικία 90 ετών

Το απολυτήριό της πήρε, έστω και αργοπορημένα, μια 90χρονη γυναίκα που ζει στο Chicago, η οποία είχε εγκαταλείψει το σχολείο για να βοηθήσει την οικογένειά της κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης.
Η 90χρονη Eleanor Benz εγκατέλειψε αναγκαστικά το δημόσιο σχολείο Lake View High του Chicago το 1936, ώστε να εργαστεί συνεισφέροντας στα οικονομικά της οικογένειάς της.
Μετά από πολλά χρόνια όμως και έχοντας πλέον 15 παιδιά, 54 εγγόνια και 37 δισέγγονα, το έβαλε πείσμα και τελικώς πήρε το απολυτήριο της.
Αυτή την εβδομάδα στο πάρτι γενεθλίων της αναμένεται να παρουσιάζει στην οικογένεια της το πολυπόθητο απολυτήριο με την τήβεννο της φετινής αποφοίτησης, αλλά με καπέλο του 1936 για να της θυμίσει την αργοπορημένη τελετή.

**************************************************************

ΟΙ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

Όταν συγχωρούμε δεν ξεχνάμε, απλώς κατανοούμε.
Η συγχώρεση ειναι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να χαρίσετε στον εαυτό σας.
Μόνο ο εγωισμός και η περηφάνια σας εμποδίζουν να το κάνετε.
Αφήστε την αγάπη να μεταμορφώσει όλες σας τις σχέσεις ζώντας το παρόν και αφήνοντας πίσω τις εκκρεμότητες.
Αν κάποιος δεν σας έδειξε αρκετή αγάπη, το πρόβλημα είναι δικό του και όχι δικό σας!

*************************************

ΤΑΞΙΔΙΑ...

Μακρυνίτσα Πηλίου - το "μπαλκόνι" που αγναντεύει το Βόλο και τον Παγασητικό, με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των σπιτιών του και τα ατέλειωτα πλακόστρωτα..



Ποταμός Βενέτικος, λίγα χιλιόμετρα έξω από τα Γρεβενά.


Κατοικία στο Καστανόδασος της Κοζάνης, ένα μέρος με πολύ πράσινο, όμορφα σπίτια και φιλόξενους ανθρώπους.



Ηράκλειο Κρήτης - Το παρκάκι πίσω από την εκκλησία του Αγίου Τίτου



Περτούλι Τρικάλων - Το σαλέ του χιονοδρομικού κέντρου, παραμονές Χριστουγέννων 2008



Ελάτη Τρικάλων - Η περιοχή με τα πιο όμορφα έλατα της Ελλάδας!















ENA NEO BLOG...

Ας το θέσω έτσι...
Έχω την εντύπωση οτι κατακλυζόμαστε από άσχημες ειδήσεις... άσχημες εικόνες, άσχημα γεγονότα, άσχημες συμπεριφορές.
Και μέσα σε όλα αυτά, γκρίνια, πολλή γκρίνια!
Τόσο που κάποια στιγμή, ακόμα κι αν δεν το θες, ξεχνάς τα καλά της ζωής σου κι αρχίζεις να γκρινιάζεις κι εσύ. Για όσα έχουν οι άλλοι κι εσύ δεν έχεις, για όσα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, για όσα σε εκνευρίζουν με την ύπαρξη τους.

Μέσα σε όλα αυτά, σκέφτηκα να γιορτάσω την επέτειο των 32 μου χρόνων με μια απόφαση:
Να εστιάσω στα καλά της ζωής μου, να κλείσω σε σακούλες απορριμάτων τις αρνητικές σκέψεις και εικόνες και να τις πετάξω μια και καλή σε έναν μεγάλο κάδο.
Επικυρώνοντας αυτη την απόφαση, σκέφτηκα να δημιουργήσω κι ένα blog όπου θέση θα έχουν μόνο θετικές σκέψεις, ευχάριστα νέα, όμορφες εικόνες, αισιόδοξα πράγματα που είδα, άκουσα, συνάντησα στην καθημερινή μου ζωή.

Κόντρα στον κυνισμό που τα βάφει όλα γκρι και τα κάνει αδιάφορα, αυτό το blog θα είναι πολύχρωμο, απεριόριστα αισιόδοξο, μια χαρούμενη νότα μέσα στον αχανή κόσμο του διαδικτύου.

Σήμερα, 8 Ιουνίου 2009, ξεκινάω λοιπόν..

*************************************************************